Eriçok Tepesi, Üstün tabii fizyocoğrafik yapıya, bitki örtüsü ve yaban hayatı özelliklerine ve manzara güzellikleri ile açık hava rekreasyon potansiyeline sahip olan Topçam Yaylaları, Yeşilce Yaylaları ve Köşe Obası Yaylası gibi doğası ve doğal dokusu bozulmamış Turizm Merkezi olabilecek yaylaların sınırları içerisinde yer almaktadır.
2275 m yükseklikte birinci dereceden sit alanı olan Eriçok Tepesi, Mesudiye’nin en yüksek tepesidir. Eriçok Tepesi, eski yıllarda gözetleme kalesi olarak kullanılmış olup kalıntılar, kaya siperleri ve Uzun Kızlar anıt mezarları halen durmaktadır.
Turizm ve modern doğa sporlarının hava ve coğrafi özellikleri açısından en uygun yerlerden biridir.
ERİÇOK TEPESİ’Nİ VE ÇEVRESİNİ TANIYALIM
YAYLALAR:
Eriçok Zirvesi’nin çevresinde halen geleneksel kültür yapısını taşıyan yayla evleri ve yaylacılar vardır. Büyük kentlere olan hızlı göçler sonunda Yaylacık ve Gölyanı yaylalarında yaylacılık yapılmadığından tahta ve taş kullanılarak yapılmış olan evler tümüyle yok olmuştur. Muzadere, Kızılağaç, Zile Obası, Kıyyurt, Çukuralan ve Köşe Obası yaylaları yaz aylarında gurbetçilerin ve yaylacıların tercih ettiği yaylalardır. Bu yaylalarda mahalli örf ve adetlerin, geleneksel arazi kullanma düzeninin ve kültürel manzaraların örneklerini görmek mümkündür.
JEOLOJİK YAPI:
Eriçok tepesi’nin Jeolojik yapısını granit - kalker yer şekilleri meydana getirir. Denize paralel olan Doğu Karadeniz Dağları’nı derin vadilerle aşan Melet Irmağı ve ırmağa ulaşan dereler bölgenin karakteristik özelliklerini taşır. Kadastro çalışmaları tamamlandığından, Eriçok Tabiat Parkı’nın arazisi Devlet mülkiyetindedir.
FAUNA:
Memeliler: Karaca, Sansar, Yaban Domuzu, Porsuk, Kirpi, Tavşan, Sincap, Ayı, Tilki, Kurt, Vaşak.
Kuşlar: Çulluk, Üveyik, Sığırcık, Ardıç kuşları, Kartal, Şahin, Karga, Kuzgun Baykuş ve diğer böcekçil kuşlar.
Su kuşları: Yerli, kış göçmeni, yaz göçmeni ve transit göçmen kuş türleri tespit edilmiştir.
Balıklar: Eriçok Tepesi etrafındaki derelerde kırmızı benekli alabalık bulunmaktadır.
Sürüngenler: Karayılan (Kafkas Engereği), Ala Yılan, Yılanımsı Kertenkele (Köryılan - Anguis fragilis), Sarı Yılan, Kertenkele (Podarcis Muralis) Susemenderi ve Yeşilistan (Yeşil Kertenkele-Keçemen).
FLORA:
Orman Ağaçları: Ladin, akgürgen, kayın, sarıçam, meşe, sedir, yassı sedir, köknar, titrek kavak, üvez, ayı çileği, çakal eriği, çobanpüskülü, karaağaç, kızılağaç, dişbudak, barut ağacı, tespihlik, yabani fındık, geyikdikeni, taflan, akasya, ıhlamur, kestane, kızılcık, ormangülü, çınar, söğüt gibi ağaçlar.
Alt flora olarak: Bölgede yabani gül, böğürtlen, ahududu, döngel, yaban mersini gibi çok yıllık bitkiler. Buhurumeryem, civanperçemi, papatya, üçgül, çiğdem, çilek, çuha düğünçiçeği, eğreltiotu, hindiba, karahindiba, gülhatmi, gelinparmağı, geyik boynuzu, menekşe, ısırgan, kekik, kuluncak, melisa, madımak, orkide, sabun çiçeği, safran sinirotu, süsen, yıldız, dulavratotu, yoğurtotu, mürver, yüksükotu, zambak, lilyum gibi çok sayıda tıbbi ve hoş kokulu otsu endemik bitki türü.
ANIT AĞAÇ:
Yaylacık Yaylası’nın kuzeyinde, bir kök üzerinde 150 yılda gelişimini tamamlamış 3 ladin ağacı gövdesinin 3 ortak dalının bulunması doğada ender rastlanan oluşumlardandır. Anıt Ağaç olarak tescillenerek korunması ulusal bir kazanım olacaktır.
MANTARLAR:
Kanlıca, tirmit, boletus, namazlı (Boletus badius), çayır mantarı (Agaricus campestris), sarımantar (Cantharellus cibarius), geyikmantarı (Polyporus squamosus), beyaznamazlı (Hydnum repandum) gibi yöre halkı tarafından yenilen Dünya Orta Kuşak mantarlarının önemli bölümü bu bölgede yetişmektedir.
MEYVELER:
Elma, armut, kiraz, erik, dut, kuşkirazı, ahlat, vişne, fındık, ceviz, üzüm, ayva.
Bu nedenle Eriçok Tabiat Parkı bitki örtüsü ve yaban hayatı özelliğine sahip, manzara bütünlüğü içinde halkın dinlenme ve eğlenmesine uygun bir tabiat parçasıdır.
DOĞA SPORLARI:
Trekking (Doğa Yürüyüşü): Bölgede Ordu valiliğince belirlenen çok sayıda Doğa Yürüyüşü parkuru vardır.
Yamaç Paraşütü: Dutyalı’dan havalanarak Topçam’a iniş yapan İntersport ekibinin verdiği raporda ‘Dünya Yamaç Paraşütü Olimpiyatlarının düzenlenebileceği hava ve coğrafi koşulların mevcut olduğu’ belirtilmiştir.
Balon: THK ile yapılan işbirliği sonucunda Yaylacık yaylasına balon getirilmiş ve şenliklerde gösteri yapılmıştır.
Bisiklet: Ordulu bisikletçiler her sene bölgeye gelmektedir. Bölge Dağ Bisikleti Yarışları’na ve Olimpik Dağ Bisikleti Yarışları’na uygundur.
Jeep Safari: Ordu OFF-ROAD kulübü her sene Köşe Obası Yaylası’nda jeep gösterisi yapmaktadır. Bölge jeep safari ve yarışlarına uygundur.
Foto Safari: Yeşilce, Topçam ve Köşe Obası Yaylası Turizm Merkezi’ni koruyarak tanıtmak için Fotoğraf Sanatı Kurumu (FSK) bölgede 5 farklı etkinlik düzenlemiştir. 24-30 Aralık 2009 tarihleri arasında Ankara CEPA iş merkezinde düzenlenen bölgeyle ilgili fotoğraf sergisinin açılışını Kültür ve Turizm Bakanı Sn. Ertuğrul Günay yapmıştır. Ayrıca Ordu Fotoğraf Sanatçıları Derneği, Köşe Obası Yaylası’nda 2 gün kalarak bölgeyi fotoğraflamışlardır. Bu organizede çekilen fotoğraflardan bir tanesi, T.C.Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı'nın düzenlemiş olduğu "6.Tarım ve İnsan Fotoğraf Yarışması"nda Sn.İlhan Turan "Genel Birincilik Ödülü"nü kazanmıştır.
(Bkz. http://www.köşeobası.com/icerik/fotograf-cekme-etkinlikleri)
Sanat: 2002 ve 2003 yıllarında Ordu Valiliği ve Topçam Belediyesi ve TOYDER işbirliği ile bölgede 2 ahşap heykel sempozyumu düzenlenmiştir.
ZİYARETÇİ PROFİLİ:
Ordu il merkezinde yaşayanların hafta sonu gezilerini yaptığı yer genellikle Kır Pazarı niteliği taşıyan Çambaşı Turizm Merkezidir. Çambaşı Turizm Merkezi’ne alternatif olacak olan Yeşilce Yaylaları, Topçam Yaylaları ve Köşe Obası Yaylası ile birlikte ERİÇOK TEPESİ’de Ordu halkının en çok uğranılacak yerleri olacağından şüphe yoktur.
Ayrıca yakın bir zamanda Ordu, Tokat ve Sivas illerindeki üniversite öğrencilerinin, öğretim üye ve elemanlarının gezi gözlem ve araştırma alanı olacaktır.
ULAŞIM:
Karadeniz’i İç Anadolu, Doğu Anadolu ve Akdeniz'e bağlayacak Karadeniz-Akdeniz Yolu projesinin Doğu Karadeniz Bölgesi’ni Orta Karadeniz Bölgesi’nden ayıran Melet Irmağı boyunca yapımı bitmekte olan Devlet Karayolu ile 23 tünel ve bir viyadükten geçilerek otomobille 35 dakikada Topçam’a; %70 i yapılmış olan Yeşil Yol (Turizm Yolu) projesinin tamamlanmasıyla Topçam’dan Eriçok Milli Parkı’na 15 dakikada ulaşılacaktır. Ordu İli merkezine 65 km, Mesudiye İlçe merkezine 35 km. uzaklıktadır.
Kaynak : http://apolitize.com/topcam/ericok.html
UZUN KIZLAR EFSANESİ
Yüzlerce yıl önce Mesudiye yöresinde üç Türkmen kardeş yaşarlarmış. Bu kardeşler, kış mevsiminde Mesudiye yöresinin kuytu ve sıcak yerlerinde, yaz mevsiminde de yüksek yaylalarda yaşamlarını sürdürürlermiş. Her üç kardeşin de sürülerce koyunları ve yüzlerce atları varmış. Karababa, Karaaslan ve Eriçok adındaki bu üç kardeş, çanlı kelekli koyunları, yağız at sürüleriyle mutlu bir şekilde yaşayadururlarken, günlerden bir gün büyük bir düşman ordusu çıkagelmiş. Onların bu mutlu yaşamları sona ermiş ama Türkmenler hemen teslim olmamışlar. Düşman ordularıyla aralarında denk olmayan ama yiğitçe mücadele başlamış. Karababa ve Karaaslan adlı kardeşler, bulundukları mevkide yiğitçe mücadelelerinden sonra şehit düşmüşler. Üçüncü ve en kuvvetli kardeşin askeri daha çokmuş. Onun için bu kardeşin bulunduğu tepeye "Eriçok Tepesi" denmiş. Eriçok tepesi müstahkem bir kalenin bulunduğu, bir tarafı kayalık ve uçurum olan yüce bir tepedir. Düşman, bu tepeyi de kuşatmış. Tepenin üzerindeki kalenin önlerinde günlerce savaş olmuş. Düşmanlar tepeyi savaşarak alamayınca beklemeye başlamışlar. Kalede su ve yiyecek bitmiş. Günün birinde kaledeki Türkmenler artık susuz kalmayacaklarını anlayınca Eriçok Tepesi'nin yakınlarında bulunan Kübet çeşmesine su getirmeleri için 12 savaşçı ve iki yiğit kız göndermişler. Kızlar çeşme suyu doldurmuşlar. Savaşçılarda kendilerine saldıran düşmanlarla savaşmaya başlamışlar.12 savaşçı savaşadursun, kızlar Eriçok tepesine hızla tırmanıyorlarmış. Ama düşman durur mu? 12 yiğidi şehit ettikten sonra kızların peşine düşmüşler. İki yiğit Türkmen kızı, kaleye epeyce yaklaşmışlar. Fakat düşman atlıları da peşlerinden yetişmiş. Düşmanın nefesini enselerinde duyan kızların başka çareleri kalmamış: Allah'ım demişler... Bizi düşman eline teslim etme! Yeri yar da yerin dibine girelim... Onların eline teslim olmaktansa ölmek daha iyidir. Yüce tanrı onların bu masum isteklerini kırmamış. Yer yarılmış ve onları toprak bağrına basmış. Kızların öyle uzun, öyle güzel uzun saçları varmış ki, saçlarının bir kısmı dışarıda kalmış. Uzun bir mücadeleden sonra Eriçok tepesi düşmüş. Yerin yarılıp yarılmadığını bilemeyiz ama Uzun kızların mezarları ve Eriçok Kalesi'nin önünde binlerce mezar, bugün bile durmaktadır. O civarlar gezildiğinde insanoğlu ister istemez ürpermektedir. Her üç tepede de, yani Eriçok, Karababa ve Karaaslan Tepelerinde bu mübarek zatların mezarları ziyaret edilmektedir.
Kaynak : http://www.kulturportali.gov.tr/turkiye/mus/KulturAtlasi/uzun-kizlar-efsanesi
